Po samobójczej śmierci wokalisty i odejściu basisty, pozostałych dwóch muzyków, Hellhammer i Euronymous przystapili do nagrania pierwszego studyjnego albumu. Miało to miejsce w The Grieg Memorial Hallna przełomie 1992-93 roku. Z powodu braku basisty i wokalisty wynajęto sesyjnie kilku muzyków na potrzeby zarejestrowania materiału. Tytuł albumu "
De Mysteriis Dom. Sathanas" oznacza po ang. "Lord Satan's Secret Rites",frza łacińska nie jest jednak poprawnie napisana przez Euronymousa. Dom. z kropką oznacza domini, czyli w tłumaczeniu wychodzi "about/of Lord Satan's mysteries". Tuż po nagraniu materiału, kapelę dotknęła kolejna tragedia. 10 sierpnia wynajęty muzyk Varg Vikernes, grający tu na basie, w wyniku nieporozumień w kwestii finansowej, dotyczącej nie wydania w terminie projektu Vikernesa zwanego Burzum oraz braku wypłaty za wydane materiały. Chcąc wyjaśnić sprawę Varg udał się wraz z innym muzykiem do domu Euronymousa, gdzie został brutalnie zaatakowany. Broniąc się użył kuchennego noża by bronić się przed agresywnym Euronymousem. Drugi muzyk widząc co się dzieje uciekł z miejsca zdarzenia. Varg zadał kilkanaście ciosów nożem w twarz, szyję i resztę ciała Euronymousa. Aresztowany, został skazany na 21 lat, zbiegły kompan na 8. Rodzina Euronymousa zarżadała od jedynego już muzyka kapeli, Hellhammera by usunął linię basową z materiału przygotowanego na płytę. Hellhammer obiecał, ale...z powodu braku umiejętności gry na tym instrumencie pozostawił oryginalne brzmienie basu. Wszystkie wydane CD zawierają z tyłu napis "A Tribute To Euronymous" wraz ze zdjęciami jego i Hellhammera. Na liście płac nie wymieniono nikogo poza Euronymousem i Hellhammerem. Pominięto muzyków sesyjnych. Okładka albumu ukazuje katedrę w Nidaros w Trondheim. Album ukazał sie 24 maja 1994 roku, po śmierci Euronymousa, wydane jednak jeszcze przez jego wytwórnie Deathlike Silence w limitowanej ilości 1000 kopii. Pierwsze wydanie albumu nie posiadało książeczki z tekstami ani nawet kodu kreskowego tylko zdjęcia Euronymousa i Hellhammera, katedra jest koloru niebieskiego. Kolejne wydanie jest z tekstami oraz katedrą w barwie purpury. Album doczekał sie wielu wznowień w 1997 Collectors Picture Disc Series wypuściła 500 kopii, w 2001 roku Voices of Hell wydało 666 kopii z niebieską okładką, w 2005 roku GMR wydało krążek z wizerunkiem katedry na CD, w 2006 nastąpiła reedycja przez Back on Black oraz Ancient Darkness Productions z 2 plakatami formatu A3 i 40 stronicową książeczką w ilości 666 kopii. Album nagrano w składzie
Øystein Aarseth "Euronymous" (gitary, miksing, producent)
Jan Axel Blomberg
"Hellhammer" (perkusja, miksing, producent)
sesyjnie:
fot.
Snorre Westvold Ruch "Blackthorn" (gitary, teksty) ur. 21stycznia 1972 w Trondheim. W 1994 roku skazany na 8 lat za współudział w morderstwie Euronymousa. Od 1989 roku pracuje we własnym projekcie muzycznym zwanym Thorns.
fot.
Kristian Vikernes aka Varg "Count Grishnackh" (bas) ur. 11lutego 1973 w Bergen. Zastąpił Necrobutchera, od 1991 roku pracuje nad własnym projektem zwanym Burzum.
fot.
Attila Gábor Csihar (wokal) ur 29marca 1971 w Budapeszcie. Czasami występuje jako Void, węgierski blackmetalowy wokalista. Ten nauczyciel matematyki karirę wokalisty zaczął w grupie Tormentor. W 1992 roku zaproszony został do pracy nad albumem grupy Mayhem. Zastąpł nieżyjącego Deada. Znany z perwersji scenicznych, rzuca zgniłe świńskie łby ze sceny, kawały mięsa. Sam przyznaje że jest wegetarianinem po dziś dzień. Po pierwszej przygodzie z Mayhem pracował w paru innych projektach jak Plasma Pool, Aborym i Korog.
Pozostali:
Per Yngve Ohlin "Dead" (teksty)
fot.
Eirik Hundvin "Pytten" (miksing, producent) ur. 8luty 1950 w Bergen. Inżynie dźwięku i producent albumów wielu blackmetalowych kapel, głównie norweskich nagrywających w Grieghallen w Bergen. Jest też basistą.
Jeanette Andersson
(layout) pracuje w wytwórni GMR oraz Vinyl Maniacs.
