Biegłem dziś do Ciebie z radosną nowiną w drodze mi się wierszyk z kolorem rozwinął... Motyle spotkałem -siadły na ramieniu, każdy z nich mi przyniósł po jednym odcieniu... Jeden był z radością, drugi z serc widokiem. - wszystkie były lekkie rzuć tu na nie , okiem... Ten zieleń mi przyniósł - na czułkach i słońce widać, że niedawno fruwał gdzieś na łące... Ten w okruszku ciepłym czerwień miękko wtulił zapewne wśród maków ochoczo dziś hulał... Milo było spojrzeć oczom ukojenie... Te barwy ich piękne..chciały ze mną zostać lecz im pomachałem i Tobie je wysłałem...
A gdybyś nie istniała, powiedz, po cóż miałbym żyć. By włóczyć się po świecie bez ciebie, bez nadziei i żalów. I gdybyś nie istniała, próbowałbym wymyślić miłość. Jak malarz, który pod swoimi palcami widzi rodzące się kolory dnia. nie dowierzając. I gdybyś nie istniała, powiedz, dla kogo miałbym żyć. Dla nieznajomych kobiet uśpionych w mych ramionach, których nigdy bym nie pokochał. I gdybyś nie istniała, byłbym jedynie kolejnym punktem w tym zabieganym świecie, czułbym się zagubiony, potrzebowałbym Ciebie. I gdybyś nie istniała, powiedz, jak miałbym żyć. mógłbym udawać, że jestem prawdziwy, ale nie byłbym sobą. I gdybyś nie istniała, myślę, że znalazłbym tajemnice i sens życia, po prostu by Cię stworzyć i by Ciebie oglądać....
