"...Miłość — to, co się gubi stale
I niespodzianie odnajduje.
Choć oślepiają blaskiem dale,
To tylko do nich się wędruje.
Leży na drodze. Choć rozbita,
Po lśnieniu poznasz ją jedynie,
Którym przed śmiercią kwiat rozkwita,
Po woni, która wzbiera w winie.
Ach miłość — nie liczyć się z nikim
Wbrew stratom: w niej więdniemy zielem.
Jedno drugiego jest dłużnikiem,
Jedno drugiego — wierzycielem..."
