Iława
%%GD_PHOTO_ID%2803025%l%x1Z%%Noszę w sercu to marzenie
by Cie spotkać kiedyś znowu
wtedy byłeś wyrzeczeniem
konstelacją bez powodu...
*
Tak dręczące są te mysli
ciągle marzę o Twym cudzie
nic już dla ,mnie nie ma sensu
na zbicie się Tym znudzę......
*
Nawet jeśli nie pamiętasz
to im więcej już pojmuję
życie moje ciągle pętasz
z dnia na dzień mniej rozumuję....
Zaciszem spojrzenia ,rzeka posiadłości.....
Szumiała spokojnie czarem ujmująca....
Kolorowym cieniem spowiły marzenia. Kilka drzew liściastych,
wdzięcznie zaszumiało.
Pod stopami ziemia , błękitem zielona, wyjatkowo miękka małym ziemskim rajem.
Tatarak zwyczajny , dostojnie zakwita, motylkiem różowym szczęśliwość zupełna.
Orkiestrą przygrywa bliskością natury. Ptaszkiem gdzieś nad głową usypia bezwiednie.
Nieważkością wina upojeniem czasu. Falą rumiankową odpływa spojrzenie.
Nie pyta o drogę zabrała ze sobą. Małym lekkim piórkiem,prawdziwą swobodą.
Aromat wolności rozkoszą przyjemną, chyba już zasnąłem zakamarkiem nieba.
Muzyką się stałem , powietrza zadrzeniem. Kwiatów mandoliną, szeptem Ci do ucha....
Całą Cię kocham , sercem moim jesteś......
Przyjdziesz nocą , zostaniesz do rana
I otulisz mnie miękko ramiony
Ja Ci powiem : moja nieznana
Ty mi powiesz: o mój wytęskniony
*
Będziesz moja. Ustami się wpiję
W wargi twoje, od nocnych róż krwawsze
Obłąkany szał szczęścia przeżyję
Ale umrze we mnie coś na zawsze
*
Zacałuję Cię sobą! W pierścieni
Splot drgający zakuję twe ciało
I uśniemy rozkoszą zmęczeni
I niepomni że wszystko się stało.
*
Obudzimy się . Ciężką nienawiść
W głuchych duszach bez słów poczujemy
Zło nam w oczach zaświeci, jak zawiść
I jak głaz będzie smutek nasz niemy.
*
Ale nocą znów przyjdziesz. Do rana
Będziesz słodko mnie tulić ramiony
Ja Ci powiem : o moja nieznana !
Ty mi powiesz: o mój wytęskniony!
Do pewnej wróżki przychodziły:
ciekawskie o sobie tajemnicy podlotki
w kwiecie wieku ciotki, i starsze panie, co jedzą z mlekiem płatki na śniadanie.
i pytały :
czy kocha , lubi , szanuje, nie chce , nie dba , żartuje?
W myśli , w mowie, w sercu
nie na ślubnym kobiercu?
Wróżka odpowiadała patrząc długo i głęboko w oczy oczekującej w napięciu klientki:
Inteligencja wyższa niż otoczenie
którą spycha w dół zwatpienie
Wszystkie wychodziły zadowolone choć ona każdej mówiła to samo. Jak często ulegamy urokowi człowieka.Pewnemu panu wydawało się , że spotkał przepiękną dziewczynę , z nosem jak marzenie, oczami jak płomienie. W takim zachwycie trwał biedak przez trzy miesiące i dwa tygodnie,Nagle pewnego dnia zobaczył ją inaczej, z nosem nieco problematycznym i oczami jak wypalone zapałki. Powiedzieli: przeżył rozczarowanie !Tak się nieraz dzieje.Przed ślubem poznaje się zalety, a po ślubie wady. Najpierw urodziwa, a potem nazbyt krzywa.Nietylko mężczyźni ulegają tak zwanemu cielęcemu zachwytowi.
Przyszła kiedyś do mnie bardzo ożywiona kobieta z wypiekami na wierzchu i powiedziała :
Poznałam chłopaka - jest niezwykły!. Można mi go pozazdrośćić . Niedługo przyjdę i pokażę go.
Kiedy go zobaczyłem zdziwiłem się . Był całkiem niezły, ale jeśli chodzi o wzrost, miał metr pięć w kapeluszu.Jednak Ona sama widziała w nim przystojnego koszykarza.
Przypomina mi się rymowanka :
Kiedy żona ujrzała poemat jego ciała
tak jak stała - zemdlała
Jakże wzruszył mnie kiedyś pewien znajomy kiedy powiedział:
-Pokochałem ja taką jaką wcale nie była, ale taką jaką widziałem w marzeniach- po to , aby kochać ją taką jaką była naprawdę , z humorami i zasadami
wciąż powracam do lata
którego nie było
i nie było Ciebie
i wiśni dojrzałych
zappomiana miłość
której też nie było
sen
wspomienie
westchnienie
opadają liście
*
pragnieniem
chcę zatrzymać
to czego nie było
przy sobie
dla siebie
zapomianą miłość
