كــــنـــون كه در چمن آمـــد گل از عدم بوجود
بنفشـــه در قـــــدم او نهـــــاد سر بسجــــود
بنــــــــوش جــــام صبوحى بناله ء دف و چنگ
ببوس غبغب ساقى به نغمه ء نــــى و عـــود
بدور گل منشين بى شـــراب و شاهد و چنگ
كه همچو دور بقـــا هفته اى بــــود معــــــدود
شــــد از خروج رياحــــين چـــو آسمان روشن
زمــــيـــن به اختر ميمون و طــــالــــع مسعود
ز دست شــــاهــــد نازك عـــذار عيســى دم
شـــراب نــــوش و رهـا كن حديث عاد و ثمود
جهان چو خـلد برين شد به دور سوسن و گل
ولى چه سود كه در وى نه ممكن است خلود
چو گـــــل سوار شود بر هـــــوا سليـــمان وار
ســــحــــــر كــه مرغ در آيـــد به نغمه ء داوود
به باغ تازه كن آئين دين زردشــــتى
كنون كه لاله بر افروخت آتش نمرود
بـــــود كه مجلــــــس حافظ به يمـــــن تربيتش
هر آن چه مى طلــــبد جمله باشدش موجــــود
سلام
صبح قشنگ بهاریتون به نیکی
از امروز درست بیست روز داریم تا نوروز و آئین دین زرتشتی
خوش و شاد برین به استقبال سال جدید
لبخندتون بخیر
