Tyle książek w regale stało Jakoś do mnie to nie przemawiało Nie raz w życiu tak bywa Coś w środku się odzywa Wyciągasz rękę Niby od niechcenia I wszystko się zmienia Pamiętam przecież te rozmowy Przy kuchennym stole Z moim profesorem kochanym Pisarzem był dobrze znanym Trudne to było pisanie Eseista tak ma... cóż Nie każdy je zna Właśnie wtedy wznowione było Wydanie książki pod Zmienionym tytułem Lecz to nie tytul przyciągnął wzrok Obwoluta która zmuszała Do zatrzymania Do przemyślenia Do zastanawiania Cmentarna brama I rozkopana mogiła I dwie łopaty wbite W ta rozkopaną ziemię Ciarki przebiegły po placach Jakiś strach ale i ciekawość Czytałam całą noc Zafascynowana O tak prawda szczera Zwolnić w życiu trzeba Znaleźć czas na zatrzymanie Na zobaczenie człowieka Zauważyć prawa natury Dać szczęście drugiemu A nie tylko pieniądz Pieniądz... Bo tak szczerze do czego Tak pędzimy? Do tej rozkopanej mogiły? Cieszmy się z tego że Ona jeszcze nie zasypana więc Mamy czas by zastanowić się
Bienvenid@ a Poker4Chips
¡Únese a millones de jugadores! ¡Juegue y siente el sabor de ganar!
Warszawa
