Irena Morzycka - Iłłakowicz „Irena” „ Barbara Zawisza ”
Urodziła się 26 lipca 1906 roku w Berlinie - Zginęła 4 października 1943 roku w Warszawie czyli 37 lat żyła
(nie mylić z poetką Kazimierą Iłłakowiczówną, sekretarką marszałka Józefa Piłsudskiego )
Umiała 6 języków francuski, angielski, perski, fiński, niemiecki i rosyjski
1906-1917 – mieszka i uczy się w niemczech
1917 – przebywa z rodziną w Finlandii okres Rewolucji Październikowej
Powrót do Polski nauka w szkole sióstr Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusowego w Zbylitowskiej górze
Następnie Studiowała nauki humanistyczne na Uniwersytecie Grenoble we Francji
W Paryżu poślubiła Azisa Zangenaha – syna księcia Kurdystanu. Mieszkała 2 lata w pałacu w Persji ( obecnie Iran).
Po 2 latach zwiała z od tych mahometańskich wyznawców ( co było nielegalne ) do Turcji a potem do Polski
W 1934 poślubiła poślubiła Jerzego Iłłakowicza urodziła córkę
od 1939 działa z mężem w Organizacji Polskiej Narodowych Siłach Zbrojnych grupa „Szańca”
do 1942 pracuje w Berlinie jest agentką polskiego wywiadu w podcentrali „Zachód”. Do zadań sieci „Z” należało rozpoznanie wojskowe, gospodarcze i komunikacyjne
1942 aresztowana przez niemców na Pawiaku i zamknięta niemieckim w obozie koncentracyjnym w Majdanku
W marcu 1943 roku więźniarkę odbił stamtąd oddział NSZ. Przebrani w mundury gestapo żołnierze podjechali pod bramę obozu i przedstawili sfałszowany dokument nakazujący wydanie im Ireny.
Przebywała na Lubelszczyźnie i wróciła do Warszawy gdzie wznowiła działalność kontrwywiadowczą tym razem przeciwko agenturze sowieckiej PPR i Gwardii Ludowej
Zastrzelona w 1943 roku w tym czasie zajmowała się rozpracowywaniem radiostacji w Otwocku wspierającej akcje przejmowania sowieckich spadochroniarzy zrzucanych na teren Polski.
Pochowana na Powązkach w Warszawie pod nazwiskiem Barbara Zawisza mąż dla bezpieczeństwa uczestniczył w pogrzebie w przebraniu grabarza, jej matka zaś – osoby z obsługi cmentarnej
Obecnie w IPN , znaleziono notatkę, że została ona zastrzelona z „wyroku” Gwardii Ludowej.
