Tak sobie myślę jak uzbierać dzień Jak w pozytywy go ubrać Jesteś moim marzeniem Wiesz o tym... Jeszcze nikt nigdy tak mnie Nie zajmował... Twoja miłość leczy rany Motywuje,uśmiech wywołuje Obiecałam Ci coś...pamiętasz? Nigdy nie zapomnisz tej miłości Choć dziś smutno mi że Los znowu drogi pokrzyżował Czasami już nie wiem co mam Ze soba zrobić... Wiem,życie to nie zabawka I chcę żyć codziennością Wyprawiać Cię do pracy I witać kiedy wracasz Czemu ta normalność Tak trudna do zrealizowania A może chorzy ludzie Nie mają prawa do szczęścia?
Warszawa
