Kiedy słońce spać idzie Księżyca czas... Moje myśli cicho Na poduszce siadają Najczęściej o tej porze Mnie odwiedzają Chodziliśmy zawsze razem Piękne życie ale też I płacz i zdrady Jadaliśmy chleb powszedni Choć po prawdzie Nieraz też go brakowało Przez chwilę poczułam radość Nie będę sama Myśli jak kruki wcale miłe nie były Jak szkwały moją głowę Otoczyły Uwięziona myśl się wyrywała Te myśli za grosz Prawa bytu nie miały Czyżby rachunek życie Zaczyna wystawiać Rubryk wiele Po prawej zyski Po lewej straty Złe i dobre czyny Te dobre cienką Kreską pisane Te zły takie wygórowane Jestem dziś złapana W sidła myśli Jak uwolnić się mam A może wybiorę Twój numer Zapomnę to co zle I przestanę boczyć się Bo przecież każdy wie że Człowiek tylko w parze Cudownie czuje się
Warszawa
