Oleśnica
ŚMIERĆ ZA MNA CHODZI , W DZIEŃ I W NOCY
Z ZAWIŚCIĄ SPOGLĄDA W OCZY
W DUSZĘ WTAPIA SWE RĘCE,
CHCE ZATRZYMAĆ MI SERCE,
KAŻDEGO DNIA POWRACA NA NOWO PODEJMUJE KOLEJNĄ PRÓBĘ,,
A POTEM WE ŚNIE PRZYCHODZI TEŻ,
I ZNÓW TO SAMO,
LECZ KIEDY JEJ PLAN SIĘ ZIŚCI??
CHYBA NIEDŁUGO.
Nie potrafię już żyć...
Jestem jak,
Szmaciana lalka,
Którą wszyscy się bawią,
Jakbym była..
Pozbawiona uczuć.
Nie jestem święta,..
Wiem o tym..
Popełniam błędy..,
Jak każdy człowiek,
Nie chcę już żyć..
Nie chcę już być...
Zabawką, którą..
Pomimo błędu,
Wyrzuca się, na śmieci
Chcę odejść tam..
Gdzie nikt mnie nie znajdzie,
Gdzie znajdę szczęście,
Tego mi dziś trzeba.
Lata mijają...
Szybko upływają...
Choć dobrze się czujesz,
To czegoś brakuje...
Nie ma tej miłości,
Która rozświetla drogę,
Która pokazuje, w którą masz iść stronę...
Czekałeś długo, nikt Cię nie wspiera,
Sam sobie radzisz,
Nadzieja umiera...
Lecz chwila spójrz...
Ktoś otwiera ramiona,
Chowasz się w Jego tak ciepłych dłoniach...
Dłonie te nie wypuszczą Cię już z objęcia,
A Ty zrozumiesz, że warto było czekać...
Chcielibyśmy być jak skała, jak stal albo jak dąb. A my - z gliny. W niej tu i ówdzie kawałek szlachetnego marmuru, nierdzewnej stali. Obiecujemy i zapominamy. Jesteśmy pewni i wątpimy. Angażujemy się i odstępujemy. Podziwiamy i gardzimy. Grzeszymy i żałujemy.
Chcielibyśmy, by bliźni nasi byli jak te posągi ze spiżu, z marmuru albo z betonu. A oni tacy ja my: z gliny. Tylko trochę w nich szlachetnego kruszcu. I przyrzekają, a potem nie dotrzymują. I są wierni, a potem odchodzą. I kochają, a potem zdradzają. I są cyniczni we dnie, a płaczą po nocach. Upadają, i znowu się podnoszą.
— Mieczysław Maliński
Życie ludzkie jest jak bieg po okręgu, człowiek uciekając przed samotnością, chroni się w ramiona ludzi, po czym poznając ich obłudę i zło, ucieka w samotność....
