Wczoraj byłam na wieczorze poświęconym Gostawowi Holoubkowi. Pani prowadząca ma ode mnie bana za kompletne nieprzygotowanie programu. Samo to się nie poprowadzi. Olga Lipińska, która pierwsza zabrała głos, dosłownie i w przenośni, zmarnowała swój czas. Dopadła ją chyba demencja, mówiła, że niby wspominała, ale to było pozbawione kompletnie sensu, potok słów ale sensu brak. Jedynie Pani Magda Zawadzka ślicznie mówiła, ślicznie wyglądała i w ogóle!!!!. oraz Pan Olgierd Łukaszewicz. .... i wspomniał o Skolimowie, i Skolimowo nadało sobie patrona właśnie G.Holoubka. I mam takie smutne wnioski... że autorytety odchodzą a zostają .... brak słów. Marność nad marnościami. Jednak przypominam sobie zaraz szybciutko słow\a Pana Wojtka i znowu żyć się chce
Odpoczywając od polityki Przypomnij sobie że
Jest jeszcze śledź w śmietanie - Metafizyczne danie
I jabłoń w twym ogródku Sadzona w chwili smutku
Są spacery nad rzeką Wiosenny chór słowików
Jest jeszcze śledź w śmietanie - Metafizyczne danie
I jabłoń w twym ogródku Sadzona w chwili smutku
Są spacery nad rzeką Wiosenny chór słowików
A jabłoń w twym ogrodzie Lekko przetrzyma polityków
Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy
Jeszcze
się spełnią nasze piękne dni, marzenia plany
Tylko nie
ulegajmy przedwczesnym niepokojom
Bądźmy
jak stare wróble, które stracha się nie boją
Jeszcze w
zielone gramy, choć skroń niejedna siwa
Jeszcze
sól będzie mądra a oliwa sprawiedliwa
Różne
drogi nas prowadzą, lecz ta, która w przepaść rwie
Jeszcze
nie, długo nie
Jeszcze w
zielone gramy, chęć życia nam nie zbrzydła
Jeszcze
na strychu każdy klei połamane skrzydła
I myśli
sobie Ikar co nie raz już w dół runął
Jakby
powiało zdrowo, to bym jeszcze raz pofrunął
Jeszcze w
zielone gramy, choć życie nam doskwiera
Gramy w
nim swoje role naturszczycy bez suflera
W
najróżniejszych sztukach gramy, lecz w tej, co się skończy źle
Jeszcze
nie, długo nie!
