...... zwinąć się w kłębek wyobraźni.....
lukierka
Nibylandia
lid geworden:
... najciężej jest zrezygnować z samotności ....
*******
Zeskrobuję ze ścianek duszy
Warstwę zaschniętych marzeń
Odpadają od ciała całymi płatami
To nie boli...
...Bolało gdy zamierały
Ciskane w otchłań zapomnienia...
Bolało gdy w niespełnianiach jeszcze ciepłe
Jeszcze trwały...
Zaschnięta warstwa mego istnienia
Choroba popromienna zbyt małego jestestwa...
*******
Załomotał w piersiach Lęk
i musnął czarnym skrzydłem
me uda - skronie - twarz
A na serce położył głaz
- kamień mych grzechów
co dławi każdy oddech
Z Przestrachu w Przestrach
Z Przestrachu w Strach
jak trucizna drąży ciało....
Nie mówię nic
Nikogo nie wołam
Nie szukam nikogo
W uścisku mego Anioła
w Przestrachu zastygam
Z Przestrachu przenikam w Strach
*******
załaskotało życie
w podbicie pięty
Zarechotało w brzuchu
chlusnęło zaślinionym uśmiechem
gdzieś w okolicach pachwiny
w malinach swego spojrzenia
zapiekło w krzyżu
pstryknęło w nos
szarpnęło za włosy
zaszumiało w głowie.... zakręciło
i zwiało.....
