Tej co rozum zabija
Naucz bym powracać umiała
Do Ciebie...
Naucz mnie tych chwil
Tylko naszych...
Tych co noc nas motywują
W ten niełaskawy czas
W niepewności szukam nieba
W Twoich ramionach
I w szepcie ciszy
Kiedy już telefon milczy
Jest gdzieś w kosmosie
Moja samotna wyspa
Choć uciekniemy tam razem
Nie będzie zakazów że
Spotkać się nie możemy
Ona jest cała moja
Jeszcze śpi,lecz my
Ją obudzimy...
Na niej będziemy szczęśliwi
Nie będziemy się bali
Będziemy się dotykali
Weź mnie ile chcesz
Jedź mnie na śniadanie
I na kolację też
Między jawą a snem
Między nocą a dniem
Tu między dwoma wymiarami
Między dwoma przestrzeniami
Spotkamy się i już nigdy
Nie zgub mnie
https://youtu.be/nEW092nSOLM
