Święta jak co roku porządki Takie generalne zrobić trzeba Być może i te życiowe puzzle Poukładać by się zdało Nie proste to wcale Wiele elementów wyrzucić by się chciało Wykopać tak bez cienia zastanowienia Za drzwi i zamknąć je ,nie otwierać Życie czasem w kość daje I nie wiesz kiedy jak grom z jasnego nieba Uderzy i podnieść się trudno bywa Struny życia melodie grają Tylko Ty je rozumiesz W tłumie nie widać Ciebie Popychany, zagubiony Jak by nie chciany...uciekasz w ciszę Słońce pierwszymi promykami Twe lico grzeje ,gorące mleko W kubku paruje ,wiatr lekko kołysze drzewami Wzrok utknął gdzieś na drugim brzegu Jakiś dreszcz przez ciało przebiegł Jest tak przyjemnie ale dziko Nie tak by się chciało... Nagle plusk wody budzi Cię z letargu Ruda wiewiórka opodal zwinnie skacze Cisza odchodzi gdzieś dalej Hałas zmusza do życia...koniec rozmyślań Może i dobrze bo budzi nadzieje
Bem-vindo ao Poker4Chips
Junte-se a milhões de jogadores! Jogue e sinta o gosto de ganhar!
Warszawa
