Zeskrobuję ze ścianek duszy
Warstwę zaschniętych marzeń
Odpadają od ciała całymi płatami
To nie boli...
...Bolało gdy zamierały
Ciskane w otchłań zapomnienia...
Bolało gdy w niespełnianiach jeszcze ciepłe
Jeszcze trwały...
Zaschnięta warstwa mego istnienia
Choroba popromienna zbyt małego jestestwa...
