در دير مغان آمد يارم قدحى در دست
مست از مى و ميخواران از نرگس مستش مست
در نعل سمند او شكل مه نو پيدا
وز قد بلند او بالاى صنوبر پست
شمع دل دمسازم بنشست چو او برخاست
و افغان ز نظربازان برخاست چو او بنشست
گر غاليه خوشبو شد در گيسوى او پيچيد
ور وسمه كمان كش گشت در ابروى او پيوست
آخر به چه گويم هست از خود خبرم چون نيست
وز بهر چه گويم نيست با وى نظرم چون هست
باز آى كه باز آيد عمر شده حافظ
هر چند كه نايد باز تيرى كه بشد از شست
سلام و صبح همه ی دوستان به خیر
خصوصا کورش عزیز که احتمالا کمتر اینجا میبینیمش.اولین روز بابا شدنت مبارک.همتون کنار هم شاد باشین.
