سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی...
سلام و صبح همگی به نیکی
فقط میخواستم تشکر کنم از خانواده ی بزرگ پرشیا که برای خانوده ی کوچیک ما دعا میکنن و امیدوارم خداوند رحمن و رحیم دعاتون رو برای همه و منجمله ما اجابت کنه.
«بارالها...
یکتایی،بی همتایی،برهمه چیز بینایی،در همه حال دانایی.
الهی
عنایت تو کوه است و فضل و دریا.کوه کِی فرسود و دریا کِی کاست؟
الهی
ای داننده ی رازها،ای شنونده ی آوازها،ای بیننده ی نمازها ،ای پذیرنده ی نیازها...
نومیدم مساز بگیر دستم...
از درگه همچون تو کریمی هرگز
نومید کسی نرفت و من هم نروم...»
شاد باشین و دعا و عبادت همتون مقبول در گاه حق
گلی خانوم منتظر
