siedzę a myśli odpływają
patrząc na księżyca blask
spowiadam się gwiazdom
z upadłych marzeń zgaszonych
wiara dziś fundamentem
bez podpór życia umilkła
w oczekiwaniu na choćby skrawek
zapachu Twoich włosów
przeciągam opuszkami palców
po zimnej szybie zbierając rosę
przez mój oddech gorący
drżąc imię Twoje maluję
zachrypłe spojrzenie
jeszcze podpala mój spokój
widząc przelotnej chmury serpentynę
wyplatam oczu Twoich kolory...
im bardziej chcemy złapać pogodę... tym mocniej przesiąkamy śladami naszych tęsknot...
niekochany
registriert seit:
"Kiedy następnym razem zaczepisz mnie choćby o milimetr pomyśl o dniach w których będę szukał spokoju"
jutrznia
na brzegu Twych rzęs
jakby na przystani
położę uśmiechu szelest
zbierany latami
porywając Twą dłoń
ciepłem gwiazd wyjdę
szaleństwom na przeciw
kradnąc kształtów cienie
zatopię kalendarz westchnień
w chwilach bliskości oddechu
torturując sekund nieszczelność
odjadę... widząc jak płaczesz...
nienasyceniem płoną słowa gdy odległość myśli pompuje serce...
jakby na przystani
położę uśmiechu szelest
zbierany latami
porywając Twą dłoń
ciepłem gwiazd wyjdę
szaleństwom na przeciw
kradnąc kształtów cienie
zatopię kalendarz westchnień
w chwilach bliskości oddechu
torturując sekund nieszczelność
odjadę... widząc jak płaczesz...
nienasyceniem płoną słowa gdy odległość myśli pompuje serce...
łyk świadomości
Spojrzał w jej oczy
Karmelem przewlekane
Uśmiechając się nieśmiało
Puścił oczko ukradkiem
Minęli się bezgłośnie
Uderzając skrawkiem spojrzenia
Podciągnęła kąciki ust
Zapachem landrynków spowite
Włosy długie czarne
Spadały poniżej ramion
Falując odkrywały zerknięcia
Dopełniając sekund fascynacji
Dłonie mocno zaciskając
Schował do kieszeni śmiałość
Idąc wzdłuż alei promenady
Pytał siebie w myśli... obejrzała się?!
Nic nie jest piękne ani brzydkie. Piękno i brzydota jest w oczach patrzącego, nawet, gdy patrzący i ten, na którego się patrzy, to jedna i ta sama osoba.
Karmelem przewlekane
Uśmiechając się nieśmiało
Puścił oczko ukradkiem
Minęli się bezgłośnie
Uderzając skrawkiem spojrzenia
Podciągnęła kąciki ust
Zapachem landrynków spowite
Włosy długie czarne
Spadały poniżej ramion
Falując odkrywały zerknięcia
Dopełniając sekund fascynacji
Dłonie mocno zaciskając
Schował do kieszeni śmiałość
Idąc wzdłuż alei promenady
Pytał siebie w myśli... obejrzała się?!
Nic nie jest piękne ani brzydkie. Piękno i brzydota jest w oczach patrzącego, nawet, gdy patrzący i ten, na którego się patrzy, to jedna i ta sama osoba.
pojutrze
Smak Twoich włosów
Przeniosę palców opuszkami
Dopełniając nienasycenie
Drżeniem ciała oplotę
Źrenic brązowych okręgi
Rozszerzone falą pocałunków
Dokupią szelest uśmiechu
W kącikach ust rozkwitłego
Posklejany Twoją wiarą
Dokuję jutra niepewność
Dłońmi z jedwabiu ogrzewany
Pauzuję w Twoim oddechu
Nie zlęknę się jutra gdy twa dłoń na mym sercu spoczywa
Przeniosę palców opuszkami
Dopełniając nienasycenie
Drżeniem ciała oplotę
Źrenic brązowych okręgi
Rozszerzone falą pocałunków
Dokupią szelest uśmiechu
W kącikach ust rozkwitłego
Posklejany Twoją wiarą
Dokuję jutra niepewność
Dłońmi z jedwabiu ogrzewany
Pauzuję w Twoim oddechu
Nie zlęknę się jutra gdy twa dłoń na mym sercu spoczywa
altyleria
Rozłożonych myśli usta
Krawędziami skrycie biegną
Odbijając się od serca
- w oczach naszych szybko bledną
Konserwanty nie pomogą
Setki wzruszeń rozrzucone
Widzę Ciebie w każdym miejscu
- twarz odwracasz w drugą stronę
Czas nie może nas już skreślić
Powiek też milczeniem skrócić
Ukryjemy się na chwilkę
- podaj dłoni złoty uścisk...
Kiedy uśmiech rankiem wzejdzie
Niczym słońca promyk mały
Pomyśl sobie moja miła
- to dla Ciebie serce dałem.
Największą broń jaką wyciągnąłem przeciw Tobie była -Miłość.
Krawędziami skrycie biegną
Odbijając się od serca
- w oczach naszych szybko bledną
Konserwanty nie pomogą
Setki wzruszeń rozrzucone
Widzę Ciebie w każdym miejscu
- twarz odwracasz w drugą stronę
Czas nie może nas już skreślić
Powiek też milczeniem skrócić
Ukryjemy się na chwilkę
- podaj dłoni złoty uścisk...
Kiedy uśmiech rankiem wzejdzie
Niczym słońca promyk mały
Pomyśl sobie moja miła
- to dla Ciebie serce dałem.
Największą broń jaką wyciągnąłem przeciw Tobie była -Miłość.
