Kropla deszczu wolno spływa
Po niej druga i kolejna
Goni jedna drugą...siedzę w fotelu
Jak bym w pudełku była schowana
Otulona wspomnieniami
Dni mijają tak bez celu
Rzeczywistość, twarde płaty
Świat kolorów,piękne barwy
Tu zostawić chcę zmartwienia
Błękitne laguny one mnie wołają
Taniec w chmurach jest możliwy
Wsłuchana w przyrody piękne brzmienie
Niczego pominąć nie chcę
Radość istnienia
Nic że życie bardzo boli
Człowiek jest jak maszyna
Śpi,budzi się i wie że musi
Musi iść bo tak go zaplanowali
Ustawili tryb na maksa
Z tyłu zostać nie może
Prosiłeś mnie wczoraj
Nie uciekaj więcej
Podaj dłoń
Uwierz że we dwoje
Życie mniej boli
nicola555
Warszawa
הצטרף:
Chce nieść Twoje usta,chcę widzieć Twe oczy,chcę czuć Twoje serce i dotykać włosy,chcę trzymać Twą rękę i iść aż do słońca...