Po nocy nie przespanej Pytam siebie ,czemu to tak? Czemu nie mam siły wstać Podnieść się ,wyjść Czemu samotność zabija aż tak Ciężar ciała,który się nie słucha Ciężar duszy ,co więcej boli?.. Kim jestem dla siebie? Obca i nieodpowiedzialna też? Kto mi powie prosto w oczy Nie pytając,czy chcę Czuję smutek i bezradność Celu brak tak jest odkąd Ciebie brak...i żaden czas Mówią że on zabliźnia rany Boże kochany tej nie zabliźni Wiem... Ile jeszcze będzie tych ran Dni bez uśmiechu, łzy ? Trudno się podnieść,motywacji brak I nie pomoże tak szybko Mijający czas
Warszawa
